احساس خفگی بعد از جراحی تیروئید

گرفتگی صدا بعد از جراحی تیروئید

یکی از مشکلات اصلی بعد از برداشتن غده تیروئید، آسیب به تارهای صوتی و فلج شدن آن ها است که موجب تغییراتی در صدای فرد می ‌شود. دو دسته اعصاب شامل عصب راجعه حنجره و شاخه خارجی عصب فوقانی حنجره نزدیک به غده تیروئید وجود دارند که به کنترل صدا کمک می‌ کنند.

چنانچه طی برداشتن غده تیروئید شاخه خارجی عصب فوقانی حنجره آسیب ببیند و به درستی عمل نکند، تارهای صوتی ممکن است به درستی کار کنند. در این حال در ساخت صدا های با تن بالا و فریاد زدن ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. این گونه تغییرات شایع‌تر است اما معمولا خیلی محسوس نیست.
آسیب به عصب راجعه حنجره به دنبال برداشتن غده تیروئید می ‌تواند منجر به از دست رفتن صدا شود. احتمال آسیب و فلج دائمی اعصاب راجعه حنجره حدود 1 درصد است. در‌ صورتی که طی برداشتن غده تیروئید هر دو عصب راجعه حنجره آسیب ببینند، تارهای صوتی ممکن است بسته شده و اجازه عبور هوا از دهان و بینی به ریه‌ها را ندهند. در این شرایط ممکن است لوله تراکئوستومی قرار داده شود تا عبور هوا به ریه ‌ها را تسهیل کند. البته این حالت به ندرت اتفاق می‌افتد.
همچنین قرار گرفتن تحت بیهوشی می تواند منجر به گرفتگی صدا شود، چرا که گاهی تماس مکرر طناب صوتی با لوله ‌هایی که برای ورود گاز های بیهوشی به ریه، داخل حنجره گذاشته می شوند، می تواند موجب ایجاد التهاب طناب صوتی و گرفتگی صدا شود.

تغییرات موقت صدا مثل خشن شدن صدا، خستگی صدا و صدای ضعیف در 5 تا 10 درصد بیماران بعد از برداشتن غده تیروئید اتفاق می افتد. این مشکل موقتی است و معمولا به دلیل تحریک اعصاب صوتی به خاطر جا به جا کردن آن‌ ها هنگام جراحی برداشتن غده تیروئید یا به دلیل التهاب بعد از جراحی اتفاق می ‌افتد. در این صورت بهتر است با پزشک متخصص جراحی تیروئید مشورت شود. تغییر صدا معمولا بعد از چند هفته از جراحی برداشتن غده تیروئید بهبود می ‌یابد، گرچه ممکن است بیش از ۶ ماه طول بکشد. چنانچه این گرفتگی صدا پس از چند ماه همچنان پابرجا باشد احتمالاً دائمی شده و برگشت ناپذیر است. بایستی با لارنگوسکوپ تارهای صوتی شما معاینه شود تا نتیجه قطعی را به شما گفته شود. همچنین مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی می ‌تواند در تعیین دقیق مشکل و انجام راهکار هایی برای تغییر محل تار های صوتی و بهبود کیفیت صدا بسیار کمک کننده باشد.

سایر عوارض جراحی تیروئید عبارتند از:

تهوع و استفراغ: بعد از جراحی غده‌ تیروئید، استفراغ و تهوع امری عادی تلقی می‌ شود. داروهای مختلفی به منظور کاهش میزان بروز استفراغ و حالت تهوع و علائم آن مورد استفاده قرار می گیرد.
احساس سفتی و درد در ناحیه‌ی گردن: گردن بیمار در طول عمل به مدت طولانی در حالت منسبط و ثابت قرار دارد که این موضوع، منجر به ایجاد درد و سفتی عضلات گردن می‌ شود. استفاده از دارو های ضد درد و کمپرس گرم بعد از عمل تا حد زیادی حرکت گردن را راحت ‌تر کرده و ناراحتی و درد را کاهش می دهد.
مشکل در بلعیدن (دیسفاژی): بلع دشوار یک علامت شایع بعد از جراحی غده‌ تیروئید است که معمولاً گذرا است. در این مواقع، خوردن غذا های نرم برای چند روز اول توصیه می شود.
کم‌ کاری تیروئید: افرادی که تیروئیدکتومی کامل انجام می‌دهند و کل غده تیروئید خود را برمیدارند، نیاز به جایگزینی مادام العمر هورمون موصنوعی تیروئید دارند.
خونریزی یا هماتوم: خونریزی بافت ‌های اطراف گردن بعد از عمل بسیار شایع است. در صورت عدم تشخیص به موقع و درمان سریع، خونریزی می‌تواند خطرناک باشد. بیشتر هماتوم‌ها در طی ۲۴ ساعت اول بعد از عمل جراحی اتفاق می‌افتد.
هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی: در برخی از افراد ممکن است کم‌ کاری پاراتیروئید موقتی ایجاد شود که می تواند ناشی از آسیب دیدگی یا از بین رفتن غدد پاراتیروئید باشد. این بیماری بسیار نادر است، زیرا برای تنظیم سطح کلسیم، فقط یکی از چهار غده‌ پاراتیروئید کافی است.
عفونت: خطر ابتلا به عفونت در هر نوع جراحی وجود دارد. اما، در جراحی تیروئید بسیار نادر است و تقریباً در 1 مورد از 2000 عمل جراحی دیده می شود.
سرم یا آبسه: سرم می‌ تواند بعد از هر نوع عمل‌ جراحی ایجاد شود. غالباً، این مایع توسط بدن جذب می ‌شوند. با این حال، ممکن است در برخی از بیماران نیاز به تخلیه‌ ی سرم وجود داشته باشد.
تیروتوکسیکوز یا طوفان تیروئید: طوفان تیروئید شامل علائمی ازجمله تب، تعریق زیاد، بالارفتن ضربان قلب و هذیان است که از سطح بسیار بالای هورمون تیروئید در خون منشا است. این بیماری بسیار نادر است با این حال، در تعداد بسیار اندکی از افرادی که تیروئیدکتومی انجام می‌دهند، آزاد سازی ناگهانی هورمون های تیروئیدی به علت تحریک و تخریب سلول های تیروئید در حین عمل اتفاق می افتد.